آویشن باغی

آویشن باغی

نام علمی: Thymus vulgaris

نام انگلیسی: Garden thyem

گیاهی چند ساله،خشبی، علفی و همیشه سبز،  دارای ساقه های چهارگوش کوتاه به طول ۲۰ تا ۵۰سانتیمتر و دارای ریشه ای با الیاف چوبی می باشد. برگ ها کوچک، متقابل و نیزه ای وپوشیده از کرک های خاکستری، گل ها کوچک، به رنگ سفید، ارغوانی یا صورتی. برداشت محصول قبل از گلدهی دو مرتبه در سال و در
ماه های خرداد و شهریور با قطع کردن ساقه های ریشه دار مسن انجام می شود.

منشا آن نواحی مدیترانه گزارش شده است و در اغلب مناطق ایران می روید.

ترکیبات شیمیایی: 

اسانس حاوی تیمول و… ، تانن، فلاونوئید، ساپونین و مواد تلخ

اندام دارویی: سرشاخه گلدار یا برگ دار

خواص دارویی:  

گیاه مورد تایید سازمان بهداشت جهانی به عنوان خلط آور و ضد سرفه (اکسپکتورانت گیاهی)، ضد باکتری، ضد قارچ، گرم کننده، ضد نفخ، رفع سوء هاضمه، ضد آسم و برونشیت، رفع افسردگی و ایجاد آرامش.

روش مصرف:

دم کرده: ۵ تا ۱۰ گرم گیاه در یک لیتر آب دم شود. همچنین در مواقع گلو درد میتوان دم کرده آویشن را غرغره کرد.

تنتور: برای اسهال همراه با سردی معده یا به عنوان خلط آور در عفونت ریه مصرف شود.

روغن: جهت رفع دردهای رماتیسمی، کوفتگی و کشیدگی عضلات استفاده شود.

عوارض جانبی:  

در صورت مصرف زیاد سبب افزایش تپش قلب، بزرگ شدن غده تیروئید و حجیم شدن زبان می شود. خانم های باردار و افراد دارای فشار خون بالا مصرف نکنند.