چای سفید

چای سفید

نام علمی: Camellia sinensis

نام انگلیسی: White tea

این گیاه از گیاهان بومی چین، شرق نپال، شرق تایلند، تایوان، سری‌لانکا و هندوستان است. به تازگی در ایران (لاهیجان) نیز به تولید این نوع چای توجه شده است. چای سفید نوعی چای است که از جوانه‌ها و گلبرگ های تازه گیاه چای به دست می‌آید. برای جلوگیری از اکسایش، این گلبرگ های تازه را در نور طبیعی آفتاب خشک کرده و سپس مراحل بعدی تهیه چای را طی می‌کنند. نام‌گذاری چای سفید بدین نام ناشی از پرزهای سفید نقره‌ای جوانه‌های نشکفته گیاه چای است که به آن ظاهری سفید می دهد، هر چند دم کرده آن به رنگ زرد کم رنگ است.

ترکیبات شیمیایی: 

آلکالوئید (تئین)، تانن، اسانس، پورین، آنتی اکسیدان، فلاونوئید، مواد معدنی و ویتامین ها

اندام دارویی: جوانه و برگ گیاه چای

خواص دارویی:

چای سفید دارای طبع گرم است. خواص داروئی آن شامل: کمک به کاهش وزن، کاهش فشار خون بالا، بهبود وضعیت سلامت پوست و مو، درمان آکنه، کمک به درمان سرطان، کاهش التهاب، بهبود سلامت کبد و کلیه ها، حفظ سلامتی دستگاه تناسلی، حفظ سلامت قلب، تقویت حافظه، کمک به درمان کم کاری تیروئید، ضد باکتری، ضد ویروس، کاهش کلسترول، بهبود سلامتی دهان و دندان و استحکام استخوان ها.

روش مصرف:

دم کرده: ۱ تا ۲ قاشق چایخوری در یک لیوان آب ۷۰ درجه به مدت ۵ دقیقه دم شود.

عوارض جانبی: 

کافئین در چای سفید اندک است، ولی به هر صورت در ترکیبات این چای کافئین وجود دارد. کافئین می‌تواند باعث ایجاد اختلالاتی از جمله‌ بی‌خوابی، عصبانیت، بی‌قراری، سرگیجه و تاثیراتی دیگر بر دستگاه عصبی مرکزی شود. در صورت زیاده‌روی در مصرف، می‌تواند حتی باعث ایجاد مشکلات گوارشی شود. چای سفید سرشار از فلاونوئیدها است که می‌توانند آهن غیر هِم را در خود نگه دارند و از این طریق، از جذب آهن در بدن تا ۷۰ درصد جلوگیری می‌کنند. بنابراین، برای اجتناب از این مشکل، توصیه می‌شود چای سفید را پیش از غذا یا هم‌زمان با مصرف مکمل‌های آهن نوش جان کنید.