پرسیاوشان

پرسیاوشان

نام علمی: Adiantum capillus-veneris

نام انگلیسی: Maidenhain fern

گیاهی چند ساله، بدون ساقه اصلی، دارای برگ هایی با بریدگی های عمیق و دمبرگ دراز می باشد. ساقه زیر زمینی شامل ریزوم خزنده است. زمان محصول برداری گیاه در ماه های خرداد و مرداد انجام می گیرد.

در اغلب نواحی مدیترانه، اروپای مرکزی و جنوبی، اتازونی، هندوستان، پاکستان، ایران (تهران، نواحی شمالی ایران، کردستان، خراسان، آذربایجان) و بیشتر نواحی هیمالیا می روید.

ترکیبات شیمیایی: 

موسیلاژ، ساپونین، اسانس، مواد تلخ (کاپیلاوین)، تانن

اندام دارویی: قسمت های هوایی گیاه

خواص دارویی:

تب بر، درمان بیماری های سینه، رفع گرفتگی های مجاری بینی، نرم کردن سینه، ضد سرفه و سرماخوردگی، خلط آور، رفع یرقان، دفع سنگ مثانه، رفع ورم بیضه ها، تقویت موی سر، درمان برونشیت، خورد کردن سنگ کلیه، تسکین درد، درمان جوش، محرک گردش خون، سم زدا در افراد دائم الخمر

روش مصرف:

دم کرده: یک قاشق چایخوری از گیاه خشک شده را  در یک فنجان آب جوش بریزید. ۱۵ دقیقه دم شود. روزانه سه فنجان بین وعده های غذایی مصرف شود.

عوارض جانبی: 

تاکنون مضراتی برای این گیاه گزارش نشده است . اما در هر حال توصیه می شود از مصرف بیش از حد آن پرهیز کنید .همچنین زنان باردار نمی توانند از آن استفاده کنند.