پونه

پونه

سایر اسامی: فودنه، پودنه، فودنج یا فود

نام علمی: Mentha pulegium

نام انگلیسی: Pennyroyal

گیاهی علفی با ساقه‌ای راست و کوتاه به رنگ سبز تند با گل‌های ریز صورتی یاآبی است که برگ‌هایی شبیه نعناع، بیضی اما کوچک‌تر و نوک تیزتر دارد. ارتفاع گیاهپونه، ۱۰ تا۳۰ سانتی‌متر است. فصل گرما زمان رویش گیاه پونه است و  این گیاه در خاک‏ های مرطوب و غنی از مواد آلی مانند کود برگ به خوبی رشد می ‏کند. این گیاه نوع دیگری به نام پونه کوهی نیز دارد. مرغوبترین نوع پونه وحشی در کنار چشمه ها و آب ذوب شده برف ها می روید و بهترین فصل برای چیدن پونه وحشی اوایل فروردین تا اواسط اردیبهشت است.

ترکیبات شیمیایی: 

اسانس (تیمول) تانن، مواد رزینی و مقدار زیادی ویتامین  A و B و C و کلسیم.

اندام دارویی: کلیه اندام های هوایی

خواص دارویی:

ضد نفخ، ضد اسپاسم، بهبود عملکرد روده،تقویت معده، درمان بیماری های برونشیت و سرماخوردگی، خلط آور، معرق، تب بر، مسکن دردهای رماتیسمی وآرتروز، ضد عفونی کننده، رفع عفونت های زنانه، درمان ناراحتی‌های کبدی، اسهال خونی،ناراحتی‌های عصبی و اختلالات گوارشی، باد شکن ، مدر ،بهبود حالت تهوع ، ضد تشنج، آرام بخش ، ضد باکتری، تقویت لثه.

روش مصرف:

دم کرده: ۲ گرم گیاه خشک شده در یک لیوان آب جوش، به مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه دم کرده و روزانه  ۲ تا ۳ بار مصرف شود.

عوارض جانبی: 

استفاده از آن برای زنان باردار بایستی با احتیاط باشد، چراکه می‌تواند ماهیچه‌های رحم را منقبض کرده و سبب سقط جنین شود. این گیاه به تشدید سردرد کمک کرده و فشار خون و پمپاژ قلب را شدت می‌بخشد. همچنین استفاده بیش از حد آن موجب تشنج شده و برای معده و کلیه مضر است و باعث مسمومیت می‌شود.