نعناع

نعناع

نام علمی:  Mentha spp

نام انگلیسی: Mint

نعناع گیاهی چند ساله به ارتفاع ۳۰ تا ۸۰ سانتی متر و چهارگوش، برگ ها اکثرا بدون دم برگ و به شکل تخم مرغی یا سرنیزه ای، حاشیه برگ ها دارای بریدگی های عمیق است. زمان برداشت شاخ و برگ نعنا قبل از گلدهی و در تیر ماه می باشد.

گیاه نعناع معمولا در مناطق معتدل استوایی رشد می کند ، هم چنین امروزه گیاه نعناع در سطح گسترده ای در کشور های مختلف دنیا مورد کشت و بهره برداری قرار می گیرد.

 ترکیبات شیمیایی: اسانس (منتول، کارواکرول، کارن) آنتوسیانین و تانن

 اندام دارویی: برگ

 خواص دارویی: تصفیه کننده خون، تقویت کننده معده، معرق، ضد نفخ، دل درد و اسهال، اشتهاآور، مسکن، ازدیاد ادرار، ضد اسپاسم، دردهای روده و معده، ضد سرفه، رفع کننده عفونت، آرام کننده سینه و شکم، مسکن دندان درد، بادشکن و خنک کننده.

 روش مصرف:

دم کرده: ۱ تا ۲ گرم نعناع در یک فنجان آب جوش، سه مرتبه در روز مصرف شود.

تنتور: در کلیه موارد درمانی قابل استفاده است.

کمپرس: پارچه خیسانده در دمکرده، برای رفع التهاب مفاصل در محل دردناک قرار گیرد.

بخور: چند برگ گیاه تازه در آب جوش انداخته، برای رفع احتقان بینی

عوارض جانبی: در افراد حساس احتمال واکنش آلرژیک وجود دارد. مصرف مداوم این گیاه برای افراد دچار اضطراب منع شده است. هیچ شکلی از نعناع را نباید به نوزاد داد. مصرف دم کرده نعناع در شب باعث بی خوابی می شود. مبتلایان به سنگ صفرا و مجاری صفراوی، التهاب کیسه صفرا و بیماری شدید کبدی از مصرف نعناع خودداری کنند. در زنان باردار، دوران شیردهی و کودکان باید با احتیاط مصرف شود.