سرخارگل (اکیناسه)

سرخارگل

سایر اسامی: اکیناسه، گل مخروطی، ارغوانی، اکیناشا

نام علمی: Echinacea purpurea، E. angustifolia

نام انگلیسی: Purple Coneflower

سرخارگل گیاهی علفی، دو ساله یا بیشتر، دارای ریشه ای منفرد با چندین شاخه فرعی. ساقه منفرد یا چند گانه، نسبتا ضخیم  با ارتفاع ۱۰ تا ۵۰ سانتی متر که برگهایی با اشکال خنجری تا بیضوی با حاشیه ای دندانه دار، بصورت متناوب بر روی آن قرار می گیرند. در انتهای شاخه ها گل منفرد به رنگ بنفش مایل به صورتی قرار دارد.

 گیاه بومی آمریکای شمالی می باشد و در اروپا کشت می گردد. در ایران بصورتکاشته شده یافت می شود.

ترکیبات شیمیایی:  

اسانس، گلیکوزیدها و پلی استلین های آنتیبیوتیک، اینولین، پلی ساکارید، اسید شکوریک،  فلاونوئیدها و ویتامین C.

اندام دارویی: کل گیاه

خواص دارویی:

گیاه منتخب سازمان بهداشت جهانی از جهت اثر ضد سرماخوردگی، درمان عفونت های ادراری و دستگاه تنفسی، ضد ویروس و باکتری، تقویت کننده سیستم دفاعی بدن، آنتی بیوتیک، ضد آلرژی، تونیک لنفی.

روش مصرف:

جوشانده: در مرحله حاد عفونت ها هر یک یا دو ساعت ۴۰ میلی لیتر مصرف شود.

دم کرده: نصف قاشق چایخوری گیاه سرخارگل را با ۱۵۰ میلی لیتر آب به مدت ۱۵ دقیقه دم کنید.

تنتور: ۳۰قطره از تنتور در یک لیوان آب.

غرغره: ۱۰ میلی لیتر تنتور در یک لیوان آب ریخته شده و در هنگام گلو درد غرغره شود.

محلول شستشو: از جوشانده یا تنتور رقیق شده برای شستشوی زخم استفاده شود.

عوارض جانبی: 

مقادیر زیاد ممکن است باعث تهوع و سرگیجه شود. مصرف در بارداری ممنوع است. بیش از ۶ هفته به طور مداوم مصرف نشود. مصرف گیاه سرخارگل برای دیابتی‌ها و افرادی که به بیماری‌های خود ایمنی مبتلا هستند توصیه نمی‌شود.