رزماری (اکلیل کوهی)

رزماری

سایر اسامی:  رزماری، حصالبان

نام علمی:  Rosmarinus officinalis L.

نام انگلیسی: Rosemary

گیاهی بوته ای، همیشه سبز به ارتفاع نیم تا یک متر، برگها سبز، دائمی بسیار معطر، کشیده و نخی، در سطح بالایی چین و چروک دار و سطح زیرین پوشیده از کرک های سفید رنگ، گل ها خوشه ای به رنگ آبی روشن یا سفید و کرکدار. زمان گلدهی آن بین ماه های فروردین تا اوایل خرداد ماه می باشد. زمان جمع آوری محصول در جریان گلدهی و پس از آن در بهار و تابستان و اغلب از سال سوم شروع می شود.

منشأ اصلی گیاه منطقه مدیترانه، جنوب فرانسه، ساحل اسپانیا و آسیای صغیر می باشد و پرورش آن در بیشتر نواحی ایران معمول است.

ترکیبات شیمیایی:

اسانس، تانن، اسید رزمارینیک، مواد تلخ

اندام دارویی: برگ و سرشاخه گلدار

خواص دارویی:

اشتها آور، تقویت کننده معده و گردش خون، قاعده آور، تسکین دهنده اعصاب، ضد قارچ، ضد باکتری، ضد درد و تورم، تقویت کننده مو و جلوگیری از ریزش مو، رفع سیاه سرفه های تشنج آور، تپش قلب، میگرن

روش مصرف:

دم کرده: ۲ تا ۴ گرم از گیاه را در یک لیوان آب جوش دم کرده و روزانه ۳ بار برای سرماخوردگی، آنفولانزا، دردهای رماتیسمی، سوء هاضمه، رفع خستگی و سر درد استفاده شود.

کمپرس: پارچه ای را در دم کرده داغ خیسانده و روی محل کوفتگی و کشش عضلات قرار داده، آن را هر دو تا سه دقیقه برداشته و دو تا سه دقیقه قطعه ای یخ قرار دهند.

عوارض جانبی: 

در صورت مصرف زیاد سبب افزایش گردش خون و تحریک سیستم عصبی می شود.

مصرف برگ و اسانس رزماری در دوره بارداری باعث سقط جنین می شود.