مریم گلی

مریم گلی

سایر اسامی: مریم سالوی، سالبیه

نام علمی: Salvia officinalis

نام انگلیسی: Common sage

گیاهی چند ساله دارای ساقه منشعب و چهار گوش، پوشیده از کرک با ارتفاع ۵۰ تا ۸۰ سانتی متر، برگ های آن متقابل به رنگ سبز روشن، گل ها به صورت دسته هایی ۵ تا ۸ تایی به رنگ های آبی، صورتی و سفید. برگ های مریم گلی کمی قبل از گلدهی و در فاصله زمانی ماه های اردیبهشت و خرداد برداشت می شود.

منشا این گیاه نواحی مختلف آسیا، شمال آفریقا و حوزه اروپایی دریای مدیترانه است. بومی ایران نیست اما در برخی مناطق شمال ایران کاشته می شود.

 ترکیبات شیمیایی: اسانس (توجون، سینئول، بورنئول)، ترکیبات استروژنی، فلاونوئیدها، اسید رزمارینیک

 اندام دارویی: برگ

 خواص دارویی: تقویت کننده اعصاب، ناراحتی های معده و روده، کاهش تورم، ضد سرفه، مدر، عامل انعقاد خون، ضد تعریق، ضد میکروب، درمان بیماری های مجاری تنفسی، کاهنده قند خون، کاهنده ترشح شیر، ضد التهاب مخاط دهان و گلو، قاعده آور،

روش مصرف:

دم کرده: ۱ تا ۳ گرم در ۱۵۰ سی سی آب، روزانه ۳ مرتبه به عنوان مقوی و محرک کبد و سیستم گوارشی و رفع تعریق شبانه هنگام یائسگی

تنتور: ۲ میلی لیتر در یک لیوان آب، روزانه دو بار

کمپرس: پارچه خیس شده در محلول دم کرده روی زخم هایی که دیر خوب می شود قرار گیرد.

غرغره: از دم کرده ضعیف به عنوان غرغره و دهان شویه در رفع التهاب دهان و گلو استفاده شود.

عوارض جانبی: مصرف در خانم های باردار و شیرده ممنوع است. استفاده زیاد از آن باعث ناراحتی معده شده و تاثیر نامطلوبی بر ضربان قلب خواهد داشت. برای افرادی که به فشار خون بالا مبتلا هستند ممنوع است. همچنین مصرف این گیاه ممکن است باعث شروع حمله در مبتلایان به صرع شود.