زنیان

زنیان

نام علمی:  Trachyspermum ammi

نام انگلیسی: Ajwain

گیاهی یک ساله و بوته ای است که ارتفاع آن بین ۳۰ تا ۹۰ سانتی متر می رسد. گیاه دارای شاخه و برگ فراوان بوده و گل های آن کوچک و سفید رنگ است. زنیان از نظر شکل، برگ و گل شباهت زیادی به زیره سیاه دارد. زمان برداشت محصول بین مرداد تا شهریور انجام می گیرد.

منشا و دامنه انتشار این گیاه نواحی شرقی هند، مصر، ایران و افغانستان است.

ترکیبات شیمیایی: 

روغن فرار (تیمول)، کارواکرول، گاماترپن و …

اندام دارویی: دانه

خواص دارویی:

بادشکن، خلط آور، قابض، دفع کننده انگل، ضد چاقی، برطرف کننده ضعف نیروی جنسی، ضد سرطان، برطرف کننده جوش های عفونی ، تسکین کمردرد، درمان دردهای رماتیسمی و امراض ریه، سرفه های شدید، ضد یبوست، کاهش فشار خون.

روش مصرف:

دمنوش: دو تا چهار گرم از گیاه زنیان را در آب جوش دم کرده، روزی سه بار نصف فنجان مصرف شود.

پودر: می‌توان روزانه سه تا چهار گرم پودر دانه‌ها را به شکل‌های مختلف یا همراه با غذا مصرف کرد. باوجود این که دانه‌ها ریز هستند، برای اثربخشی بیشتر لازم است پودر شوند تا مواد آن‌ها در بدن بهتر استخراج شود.

تنتور: از عصاره مایع زنیان می‌توان روزانه تا شش میلی‌گرم مصرف کرد.

عوارض جانبی: 

استفاده زیاده از حد زنیان باعث زرد شدن چهره شده و توصیه می شود زنان شیرده از آن استفاده نکنند. استفاده از آن در زنان باردار، کودکان زیر ۷ سال و افراد دارای اختلالات غده تیروئید بایستی با احتیاط همراه باشد.